Dag 17

Vanmorgen om 5.45 uit bed. Hoezo vakantie? Koffers om 6.30 ingeleverd. Vandaag ontbeten met croissants en een bruin broodje.
De trein naar Sapporo om over te stappen op de Lilac-11 naar Asahikawa in de bergen.
Annekee vraagt me iets te schrijven over de auto’s hier. Is ook wel bijzonder. Enerzijds de taxi’s die hier vaak het model, de kleur en de afmeting hebben van vroegere Sovjet Apparatsjik auto’s. Compleet met vlaggenstokje op de voorhoeken. Model Toyota Crown.
Naast de Prius en zo valt hier vooral het koekblik-model op. Recht toe recht aan. Van heel klein tot heel ruim. Overigens mag je voor zo ver wij zien niet op straat parkeren, maar op betaalde parkeer terreintjes die particulier worden beheerd.
In het hotel zijn we nog niet welkom, dus we laten de bagage achter en gaan via Délifrance naar de bus en de dierentuin.
Interessante ervaring, al heb ik ook een nare bijsmaak. Dieren die zo onrustig rondjes draaien in hun kooitje of zwembadje.
Op de terugweg een gesprek met een Japanner die vertelt dat hij dit jaar 35 jaar getrouwd is. Zijn huwelijksreis ging naar Hawaï, maar daar mocht hij niet in, want hij had geen paspoort.
Hij zei dat in tegenstelling tot Europa vrouwen in Japan niets te zeggen hebben. Hij was er nogal trots op. Ik twijfelde nog over de tegenstelling.
In de supermarkt melk gekocht voor in de koffie. Bleek echter drink yoghurt te zijn. Smerig dat de koffie daarvan wordt!
Voor het diner hadden we nu de keuze uit tientallen restaurants naast het station. Boeiend gegeten en sommige onderdelen waren heel smakelijk.
Vroeg weer terug in het hotel, omdat Annekee bij het krieken van de dag een excursie gaat maken. Ik blijf zelf hier achter om plaatselijk culturele activiteiten te verrichten en uit te rusten.