Dag 18
Door: Theo
Blijf op de hoogte en volg Theo
04 Juni 2018 | Japan, Asahikawa
Voor mij vandaag een rustdag. Annekee vertrok al in alle vroegte richting bergen en natuurpark. Ik draaide me nog eens om en heb daarna op mijn gemak een boek uitgelezen om vervolgens de stad te gaan bekijken.
Een wonder van overzichtelijkheid. Straten recht op elkaar als in een Amerikaans rooster. Een winkelstraat als de Lijnbaan in Rotterdam.
Een enorme Mall vlak bij het station waar je vrijwel alles kunt krijgen, nou ja, kopen.
Die Mall heeft misschien wel een negatieve invloed op de rest van de winkelnering, want in die “Lijnbaan” is een groot deel van de winkels dicht getimmerd. Lijkt wel een beetje op de winkelstraten in Frévent.
Lekker lunchen in een Ramen Restaurant.
Annekee is ondertussen in de sneeuw aan het wandelen en stuurt daarvan foto’s en filmpjes. Ze komt enthousiast terug om nog even tijd te hebben om te gaan shoppen, zonder mij. Oh, Oh.
Kennelijk loos alarm, want toen ik terugkwam in het hotel, was Annekee alweer terug zonder aankopen.
In het foldertje werd een straatje aanbevolen met een rij lekkere restaurantjes. Donker en griezelig, toen we het eenmaal gevonden hadden. Deed mij denken aan een Oosterse spannende film waarin enge en gevaarlijke dingen gebeuren in zulke steegjes,
Nu moesten we een tentje uitkiezen. “Durf jij naar binnen?” vroeg Annekee. Wat moet je dan als sterke man zeggen. Dus ik schoof de deur voor haar open en haar naar binnen.
De sfeer was serieus, maar de bediening vriendelijk. Geen woord anders dan Japans, dus veel communiceren deden we niet.
Heerlijk gegeten en veilig weer naar de buurt van het hotel.
Een wonder van overzichtelijkheid. Straten recht op elkaar als in een Amerikaans rooster. Een winkelstraat als de Lijnbaan in Rotterdam.
Een enorme Mall vlak bij het station waar je vrijwel alles kunt krijgen, nou ja, kopen.
Die Mall heeft misschien wel een negatieve invloed op de rest van de winkelnering, want in die “Lijnbaan” is een groot deel van de winkels dicht getimmerd. Lijkt wel een beetje op de winkelstraten in Frévent.
Lekker lunchen in een Ramen Restaurant.
Annekee is ondertussen in de sneeuw aan het wandelen en stuurt daarvan foto’s en filmpjes. Ze komt enthousiast terug om nog even tijd te hebben om te gaan shoppen, zonder mij. Oh, Oh.
Kennelijk loos alarm, want toen ik terugkwam in het hotel, was Annekee alweer terug zonder aankopen.
In het foldertje werd een straatje aanbevolen met een rij lekkere restaurantjes. Donker en griezelig, toen we het eenmaal gevonden hadden. Deed mij denken aan een Oosterse spannende film waarin enge en gevaarlijke dingen gebeuren in zulke steegjes,
Nu moesten we een tentje uitkiezen. “Durf jij naar binnen?” vroeg Annekee. Wat moet je dan als sterke man zeggen. Dus ik schoof de deur voor haar open en haar naar binnen.
De sfeer was serieus, maar de bediening vriendelijk. Geen woord anders dan Japans, dus veel communiceren deden we niet.
Heerlijk gegeten en veilig weer naar de buurt van het hotel.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley