Dag 9

Annekee gaat al voor zessen het bed uit om nog meer plaatselijke folklore al tekenend vast te leggen. Ik besluit wat rustiger aan te doen en sta om 8 uur op om wat te rommelen en te kijken of mijn verslagen geplaatst kunnen worden. We hebben dagen zonder internet-verbinding moeten doen. Zoals beloofd hadden alle kamers in Kyoto wifi, maar geen internet.
Nu met hetzelfde busje terug naar het station. Ik ben de enige passagier.
Overal kleine rijstvelden in verschillende staat van ontwikkeling. Sommige alleen een grote plas. Andere met rijstplanten van al zo’n 30 cm. Keurig verzorgd en omringd door dijkjes.
Ik realiseer me dat ik geen idee heb hoe rijst groeit en wordt geoogst.
Fijne wandeling door de antieke wijk van het stadje.
Tegen 1 uur vertrek per bus naar Matsumoto.
De rit gaat door prachtige dalen met veel pijnbomen en sneeuw in de verte. Het wordt hier terecht de Japanse Alpen genoemd.
Na het inchecken een drankje op een terrasje van een Frans restaurantje. Geen woord Frans trouwens. Zelfs de wijn moeten we aanwijzen, al staat het in het Frans op de kaart.
Bezoek aan het beroemde 400 jaar oude kasteel
en een oude school. Lijkt een beetje koloniale stijl met Japans tintje.
Na afloop naar een echt Japans restaurant. Te herkennen aan vrijwel uitsluitend Japanse bezoekers. Blijft spannend war te verwachten na het bestellen. Heerlijk gegeten. En gezellig met klein groepje.