Dag 13
Door: Theo
Blijf op de hoogte en volg Theo
01 Juni 2018 | Japan, Tokio
Dag 13
Onze laatste dag in Tokio. Ter vrije besteding Het gebruik van de Metro wordt al bijna routine. Ook handig dat de uitgangen nummers hebben, zodat je weet welke kant op te gaan. Op weg naar de keizerlijke tuinen tijdelijk gestrand op een klein terrasje met heerlijke koffie.

Verder naar de Keizerlijke tuin. Wat een oase van rust, afgezien van de groepen bezoekers.
En war een pracht, vooral in de Ninomaru tuin.


Vaag in de verte verkeersgeruis. En boven de zeer oude tuin steken de wolkenkrabbers uit als reminder van het modernere Japan.
De keizer zelf zit goed verschanst.

Lunch op het zelfde terras. Het vragen om een vegetarische salade geeft heel wat hoofdbrekens. Uiteindelijk komt een van de dames met Google Translate om te bezien of ze het echt wel goed begrepen heeft.
De lunch was heerlijk.
Lopend naar de Tokyo Metropolitan Governement Building. We komen in de meest interessante buurtjes die in weinig doen denken aan de gigantische wegen en gebouwen. We passeren midden in Tokio nog een overweg met spoorbomen. Lijkt hier geheel buiten de tijd.
Het uitzicht over Tokyo is spectaculair. Het weer is echter omgeslagen en de verwachte bergen liggen achter de wolken.
Voor het diner zijn we op avontuur gegaan. We zitten ergens in een kelder. Geen toeristen. Wel Japanners.
Annekee heeft speciaal een aantal woorden opgezocht en geoefend.
Wat er ook gebeurt, noch haar Japans, noch haar Engels, noch mijn Nederlands wordt verstaan. Volgens de juffrouw wil Annekee iets hebben dat het land niet heeft, ondanks de Lonely Planet. Dan maar het bovenste van de kaart aangewezen en dat blijkt warme sake te zijn. Daar komen we een heel eind mee.
Het menu is niet helemaal duidelijk en om niet net zo’n verwarrend gesprek als over de drank te beginnen wijzen we op al het lekkers dat de buren op tafel hebben en bestellen hetzelfde. Denken we.
De tafel wordt overdadig gevuld met vooral lekkere hapjes.
We smullen. Al hebben we vaak geen idee wat we eten en vooral ook niet hoe we het zouden moeten eten. De sake helpt wel bij het ontspannen zijn over deze normen en waarden.
In het hotel nog een bakje decaf gezet en op tijd naar bed.
Morgen reizen we weer vroeg verder.
Onze laatste dag in Tokio. Ter vrije besteding Het gebruik van de Metro wordt al bijna routine. Ook handig dat de uitgangen nummers hebben, zodat je weet welke kant op te gaan. Op weg naar de keizerlijke tuinen tijdelijk gestrand op een klein terrasje met heerlijke koffie.

Verder naar de Keizerlijke tuin. Wat een oase van rust, afgezien van de groepen bezoekers.
En war een pracht, vooral in de Ninomaru tuin.


Vaag in de verte verkeersgeruis. En boven de zeer oude tuin steken de wolkenkrabbers uit als reminder van het modernere Japan.
De keizer zelf zit goed verschanst.

Lunch op het zelfde terras. Het vragen om een vegetarische salade geeft heel wat hoofdbrekens. Uiteindelijk komt een van de dames met Google Translate om te bezien of ze het echt wel goed begrepen heeft.
De lunch was heerlijk.
Lopend naar de Tokyo Metropolitan Governement Building. We komen in de meest interessante buurtjes die in weinig doen denken aan de gigantische wegen en gebouwen. We passeren midden in Tokio nog een overweg met spoorbomen. Lijkt hier geheel buiten de tijd.
Het uitzicht over Tokyo is spectaculair. Het weer is echter omgeslagen en de verwachte bergen liggen achter de wolken.
Voor het diner zijn we op avontuur gegaan. We zitten ergens in een kelder. Geen toeristen. Wel Japanners.
Annekee heeft speciaal een aantal woorden opgezocht en geoefend.
Wat er ook gebeurt, noch haar Japans, noch haar Engels, noch mijn Nederlands wordt verstaan. Volgens de juffrouw wil Annekee iets hebben dat het land niet heeft, ondanks de Lonely Planet. Dan maar het bovenste van de kaart aangewezen en dat blijkt warme sake te zijn. Daar komen we een heel eind mee.
Het menu is niet helemaal duidelijk en om niet net zo’n verwarrend gesprek als over de drank te beginnen wijzen we op al het lekkers dat de buren op tafel hebben en bestellen hetzelfde. Denken we.
De tafel wordt overdadig gevuld met vooral lekkere hapjes.
We smullen. Al hebben we vaak geen idee wat we eten en vooral ook niet hoe we het zouden moeten eten. De sake helpt wel bij het ontspannen zijn over deze normen en waarden.
In het hotel nog een bakje decaf gezet en op tijd naar bed.
Morgen reizen we weer vroeg verder.
-
01 Juni 2018 - 21:24
Ria:
Ha Theo en Annekee,
Inderdaad krijgen we de berichten vele malen maar vaak kan ik het niet openen en zowieso geen fotos bekijken ook niet over de app.Daar kunnen we vast nog wel een keer iets aan doen, als jullie terug zijn. Eerst maar dit avontuur beleven.
De communicatie blijft lastig maar zal vast ook wel hilarisch zijn , in ieder geval krijgen jullie wel smakelijk te eten met aanwijzen wat de buren hebben.
Jammer van de bergen in de wolken. Maar wolkenkrabbers genoeg lees ik.
Ik had niet zoveel stad verwacht in jullie tour. Meer natuur maar dat komt zeker nu als jullie weer verder trekken.
Veel plezier weer en mooie belevenissen.
Sinds woensdagavond heb ik mijn auto weer, hij was ineens toch gemaakt, gelukkig. Maar ik was erg blij met het lenen van jullie auto, top en dank daarvoor.
Voor nu groetjes en liefs Ria -
02 Juni 2018 - 10:59
Vera:
Wat een leuke verhalen ik lig vaak dubbel:-) jullie doen het wel goed hoor om je zo zelfstandig onder te dompelen in de steden, zo maak je wat mee. Geniet ervan lieve groet Vera
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
